Bij het woord ‘hoogbegaafd’ denken veel mensen nog steeds in eerste instantie aan een IQ dat boven de 130 ligt. Maar in werkelijkheid is het een combinatie van veel meer eigenschappen die een hoogbegaafd kind nét even anders maakt. Iedere maand zetten we een eigenschap in het zonnetje. Deze maand: een creatieve manier van denken.
Hoogbegaafde kinderen zijn creatief. Dat wil niet zeggen dat ze al in de kleuterklas dol zijn op het maken van knutselwerkjes. Juist niet, omdat al die knutselwerkjes meestal tot hetzelfde resultaat moeten leiden. En dát is vaak precies het moment waarop het creatieve brein van een hoogbegaafd kind in de verdrukking komt.
Nee, hoogbegaafde kinderen denken er het hunne van als ze een opdracht krijgen, ze denken anders, ze denken óm, ze denken zich een slag in de rondte zonder het zelf door te hebben en komen daardoor met soms onnavolgbare ideeën. Vraag verschillende hoogbegaafde kinderen maar eens hoe ze aan de uitkomst van een som zijn gekomen. De eenvoudigste rekenopgave lijkt daarna nooit simpel meer.
Een opdracht die meteen duidelijk maakt hoe creatief denken mogelijkheden biedt, is de volgende. Verschillende groepjes in de klas krijgen een setje dominostenen dat zo neergezet moet worden dat ze elkaar in beweging zetten. De opdracht is ervoor te zorgen dat de lengte van steen A tot Z zo lang mogelijk wordt. Zetten de kinderen die steentjes netjes op een rijtje, zover mogelijk uit elkaar maar net niet té ver? Dat kun je net denken. Bij het ene groepje wordt de laatste steen van het rijtje op de tafelrand gezet. Als die er straks afvalt, is de afstand een stuk groter. Een ander groepje kijkt om zich heen en ontdekt een stuk karton dat prima als glijbaan kan fungeren. Kijk, zó nemen die steentjes de ruimte, net zoveel ruimte als de gedachten van de kinderen.